دوبار کفالت ریاست جمهوری در فاصله هفتاد روز..

در سال 1360 پس از عزل ابوالحسن بنی صدر، شورای ریاست جمهوری با عضویت شهید محمد علی رجایی (به عنوان نخست وزیر)، آیت الله هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس) و شهید آیت الله بهشتی (رییس دیوان عالی کشور) تشکیل شد و آیت الله مهدوی کنی را به عنوان «کفیل ریاست جمهوری» تعیین کردند تا مجری موقت احکام دولت و برگزار کننده انتخابات ریاست جمهوری باشد. نتیجه‌ی این انتخابات، انتخاب شهید رجایی به عنوان دومین رییس جمهور ایران بود.
در فاجعه شهریور ماه ۱۳۶۰ نخست وزیر هم (که طبق قانون عضو شورای سه نفره ریاست جمهوری بود) مانند رئیس جمهور شهید شده بود و به همین دلیل، یک عضو شورای سه نفره کم بود. (البته آیت الله موسوی اردبیلی هم پس از شهادت شهید بهشتی جایگزین ایشان شده بود.)
برای پر کردن این خلاء شورای دونفره یعنی آیت الله رفسنجانی و آیت الله موسوی اردبیلی ابتدا آیت الله مهدوی کنی را به عنوان نخست وزیر موقت به مجلس پیشنهاد کردند و با کسب اکثریت آراء به عنوان نخست وزیر موقت انتخاب شد.  بعد از این اتفاق، آیت الله مهدوی کنی به عنوان نخست وزیر از طرف شورای سه نفره به عنوان کفیل و مجری ریاست جمهوری نیز برگزیده شد و کابینه جدیدی به مجلس معرفی کرد تا ریاست سومین دولت موقت جمهوری اسلامی را بر عهده بگیرد.